บทร้อยกรองที่ดีได้ เพราะในปัจจุบันมีรูปแบบของบทร้อยกรองที่ดีที่เสนอให้เห็นว่า

บทร้อยกรองบทนั้นใช้คำประพันธ์ประเภทใด มีลักษณ์พิเศษอย่างไรเท่านั้น

2. เนื้อหา เนื้อหาในบทร้อยกรองนั้นมีหลากหลาย ในการพิจารณาระดับ

ง่ายที่สุด คือ ดูว่าเรื่องนั้นเป้นไปในทำนองใด สร้างสรรค์ ยกระดับจิตใจผู้อ่านให้

สูงขึ้น สะท้อนสังคม แสดงแง่คิด ปรัชญาต่าง ๆ ทำให้รู้จักชีวิตและโลกกว้างขึ้น รู้

วิธีในการอยู่ร่วมกับมนุษย์ในสังคมได้อย่างมีความสุข หรือเป็นเรื่องมอมเมาชักจูงจิต

ใจของผู้อ่านให้ต่ำลง ดังนั้นเมื่ออ่านแล้วควรตอบตัวเองให้ได้ว่า รู้สึกอย่างไรต่อ

เนื้อหาในบทร้อยกรองเรื่องนั้น ๆ มีคุณค่า ให้ประโยชน์ ความรู้ ความคิด หรือให้

ความเพลิดเพลิน

นอกจากนี้จะต้องอาศัยความรู้จากการวิจารณ์สารคดีและบันเทิงคดีที่

กล่าวมาแล้วเป็นแนวทางประกอบ ถ้าเป็นเรื่องเล่า ก็ดำเนินการวิจารณ์เหมือนประ

เภทบันเทิงคดีดังกล่าวมาแล้วในบทก่อน ถ้าเป็นร้อยกรองประเภทที่แสดงแนวคิด

ก็ใช้วิธีการเดียวกันกับการวิจารณ์บทความประเภทแสดงความคิดเห็นเข้ามาประ

กอบด้วย

3. ความคิดของผู้ประพันธ์ บทร้อยกรอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งบทร้อย

กรองร่วมสมัยหรือบทร้อยกรองปัจจุบัน ผู้แต่งจะแสดงทรรศนะแฝงไว้ ในปัจจุบัน

นิยมกันว่าร้อยกรองที่ดีควรเสนอความคิดที่ดีให้แก่ผู้อ่านด้วย

ผู้ที่วิจารณ์วรรณกรรมร้อยกรองจึงต้องอาศัยความชำนาญในการอ่าน

แบบต่าง ๆ เช่น การอ่านตีความเพื่อพินิจว่าบทร้อยกรองนั้นให้ทรรศนะในเรื่องใด

และทรรศนะนั้นมีว่าอย่างไร เพื่อให้ผู้อ่านได้เห็นทรรศนะอย่างชัดเจนแต่ไม่จำเป็น

ต้องแสดงความเห็นของตนว่า ทรรศนะของกวีนั้นถูกต้องหรือไม่

4. ศิลปะการประพันธ์ ภาษาที่ใช้ในวรรณกรรมร้อยกรองนั้นมักจะเป็น

ภาษาที่ไพเราะ สามารถโน้มน้าวอารมณ์และความรู้สึกของผู้อ่านทำให้เกิด

จินตนาการและมโนภาพ ผู้ประพันธ์จะต้องเลือกกรองถ้อยคำหรือสำนวนโวหาร

มาร้อยเข้าด้วยกันเพื่อให้เกิดความงาม เพราะนอกจากบทร้อยกรองจะมีเนื้อหา

สาระและความคิดที่ดีแล้วยังต้องมีศิลปะการประพันธ์ หรือวรรณศิลป์ หรือเรียก

ว่าแง่งามของบทร้อยกรองอีกด้วยซึ่งพิจารณาจากสิ่งต่อไปนี้

4.1 เสียงเสนาะ การแต่งบทร้อยกรองไม่ได้มุ่งหมายความไพเราะ

เท่านั้น ยังต้องนึกถึงความไพเราะแก่ผู้ฟัง นั้นคือต้องมีเสียงสัมผัสทั้งสระและตัว

อักษร เสียงวรรณยุกต์ มีการเลียนแบบเสียงธรรมชาติ เป็นต้น