Ook bij Pino heeft het plaatwerk de nodige aandacht nodig.
Wat eerst een klein gaatje lijkt blijkt na enig prikken met een schroevendraaier vaak een behoorlijk gapend gat te worden.
Dak, spatborden, neuspartij, wielkasten, zijplaten, bodem, overal zijn plekken te vinden die in meer of mindere mate aandacht behoeven.
Al voor de tweede wereldoorlog werden geribbelde platen in de luchtvaart toegepast.
Deze ribbels geven een grotere stijfheid aan het materiaal zodat er dunner plaatwerk gebruikt kan worden wat weer een aanzienlijke gewichtsbesparing oplevert.
Zo kon er bij de HY plaatwerk van een halve millimeter toegepast worden.
Heel karakteristiek, maar eveneens heel kwetsbaar voor roest.
En roesten wil een HY wel, vooral bij de neusplaat bij de koplampsteun, het zogenaamde banaantje en de driehoek onder de voorportieren, de dakrand en daknaad, de kokerbalken en de achterwielkasten.
En verder waar meerdere lagen metaal tegen elkaar zijn gezet en omgevouwen.
Goed impregneren met een roestwerend/vertragend middel is noodzakelijk.
Plaatwerk is grotendeels nog wel te krijgen, maar originele delen zijn vaak niet echt betaalbaar meer, alternatieven zijn imitatiedelen in ijzer of in kunststof.
Polyester delen zijn weliswaar niet goedkoop maar van roest is geen sprake meer. Nadeel is dat deze delen behoorlijk slap zijn; voor een tankplaat, voorschermen, neusplaat of achterschermen maakt dit niet zo veel uit, een voordeur of achterklep is niet mooi strak te houden.
afplakken is geen permanente oplossing...
De 'banaan' vrijwel verdwenen met eronder een eigenbouw driehoek en aanhangwagenspatbord
Hy_Pino
Carburatie
Oliezeef
Ontsteking
Meeting Meddo 2001
Start
Banden
Transmissie
Links
Normandië 2002
Plaatwerk
Transmissie
...vooral niet als het balkje ook al aan het verdwijnen is
reconstructie met nieuwe plaatdelen
En daarom is het vaak niet aan te raden de originele kriksteunen te gebruiken: de wagen blijft namelijk wel staan maar de krik gaat omhoog de carrosserie in.....
Hy Archief