การประยุกต์ใช้ Gigabit Ethernet ปัจจุบันนั้นทำงานในแบบ Full Duplx โดยใช้ใยแก้วนำแสงระหว่างเครื่องสองเครื่อง แต่ละเครื่องจะมีช่องสัญญาณเป็นของตนเอง ดังนั้นเทคโนโลยีนี้จึงสามารถหลีกเลี่ยงการชนกันของข้อมูล ความไว้วางใจที่เข้ามาแทนที่การตรวจจับเหตุการณ์ข้อมูลชนกันภายใต้สถาวะอัตราความเร็วสูงมาก คือการติดตั้งให้แต่ละเครื่องในเครือข่าย Gigabit Ethernet อยู่ใกล้กันมากที่สุด ความสามรถรับ/ส่งข้อมูลที่สูงมากทำให้บางครั้งอาจส่งเฟรมข้อมูลไปให้ผู้รับได้หลายเฟรมในขณะทีเฟรมแรกยังไปไม่ถึง และเฟรมอาจสูญหายเมื่อเครื่องทั้งสองเริ่มส่งข้อมูลอย่างต่อเนื่องนอกจากว่าเครื่องทั้งสองจะอยู่ใกล้ชิดกันมาก ปัญหานี้ตามมาตรฐานของอีเทอร์เน็ตแล้ว เฟรมที่กลายเป็นขยะเหล่านี้ต้องส่งไปให้ผู้รัใหม่อีกครั้งหนึ่ง

          มาตรฐาน 802.3z กำหนดเทคโนโลยีขึ้นมาสองอย่างหนึ่งเพื่อช่วยเพิ่มระยะทางระหว่างเครื่องสองเครื่องในระบบ Gigabit Ethernet คือ Carrier Extension และ Packet Bursting เทคโนโลยี Carrier Extension เป็นเทคนิคเพิ่มความยาวเฟรมเดิมที่มีขนาดสั้นให้ยาวมากขึ้น (เฟรมของอีเทอร์เน็ตนั้นสามารถจะสั้นได้ถึง 64 ไบต์) ได้ถึง 512 ไบต์ เทคนิคนี้ทำให้เครื่องสามารถอยู่ห่างกันมากขึ้นและ ยังคงสามารถที่จะตรวจจับการชนกันของข้อมูลได้ แต่ทำให้เกิดการสูญเปล่าของแบนด์วิดธ์เพราะต้องมีการเคลื่อนย้ายข้อมูลที่ไม่ได้ใช้งานจริง (ซึ่งจะถูกทิ้งไปหลังจากที่การรับข้อมูลเสร็จสิ้นแล้วป เทคนิค Packet Bursting สามารถช่วยบรรเทาปัญหานี้ได้ โดยอนุญาตให้สามารถส่งข้อมูลออกไปได้หลายเฟรมในคราวเดียวกัน ซึ่งเป็นเทคนิคที่แตกต่างจากของอินเตอร์เน็ตทั่วไปที่อนุญาตให้เครื่องใดๆ สามารถที่จะส่งข้อมูลออกได้ครั้งละเฟรมเดียวเท่านั้น เทคนิคนี้มีเฉพาะเฟรมแรกเท่านั้นที่ได้รับการขยายขนาดเป็น 512 ไบต์ ส่วนเฟรมอื่นๆ นั้นจะไม่มีการขยายขนาดแต่อย่างใด