Bedankt weer voor al jullie mailtjes. Vanaf nu bevinden we ons weer in de bewoonde wereld, dus kunnen jullie weer naar hartelust mailen. We zijn nu weer in Vientiane, de hoofdstad vanLaos,waar we drie weken geleden zijn begonnen aan ons tweede rondje Laos.
In Vientiane is een Indiaas restaurant waar we aardig wat keertjes hebben gezeten. Zo'n beetje het enige dat we missen aan India is het eten!! Gelukkig was er ook een Indiaas restaurant in onze tweede bestemming, Vang Vieng. Dat was ooit een lief klein dorpje , maar is nu een toeristenhol. De omgeving wordt daar echter niet minder op, met hele steile bergen met grotten erin. Een aantal daarvan hebben we op de fiets bezocht, en lekker door de grotjes getijgerd. We hebben er ook genoten van een heuse Laotiaanse kruidensauna: gewoon met een houtsvuur onder een enorme ketel kruidenthee. Vanuit Vang Vieng naar Phonsavan, we waren 1 van de eersten om de nieuwe weg uit te proberen. Die was natuurlijk nog lang niet af, en we moesten geregeld wachten tot hele bergen puin waren geruimd.
Bij Ponhsavan bezochten we de oude hoofdstad van de regio, die heel wat te verduren heeft gehad (en nog steeds heeft) onder de Amerikaanse bombardementen, en we bezochten de zogenaamde 'Plain of Jars', een gebied waarin op meerdere plekken hele velden zijn met gigantische mysterieuze potten. Hoe ze er zijn gekomen en waar ze precies voor zijn gebruikt weet (nog) niemand. We kwamen ook nog in een dorpje waar een spiritueel man bezig was een ziek babymeisje te genezen. Best indrukwekkend. Het is hier gebruikelijk om een wit lintje om de pols van iemand die steun nodig heeft te binden, dus wij droegen ons lintje bij...
De volgende stop was Sam Neua, waar het overigens ijskoud was en we de enige toeristen waren, hier komt echt niemand. We vierden er voor de derde keer dit jaar Nieuwjaar, dit keer het Chinees/Vietnamees nieuwjaar. Voor de gelegenheid werd er een hond gebraden op een grill die was gemaakt van een oude Amerikaanse vliegtuigbom. Ook ratten worden hier trouwens volop
gegeten. In het nabijgelegen Vieng Xai bezochten we de grotten waar in de oorlog de presidenten en andere belangrijke figuren van Laos zich hebben schuilgehouden.
In Nong Khiaw hebben we nog het meeste genoten van onze gastfamilie, echt hele lieve mensen. In het Noord-Westen bezochten we de plaatsen Udomxai, Luang Nam Tha en Muang Sing. Dit gebied staat bekend om de vele etnische minderheden die er wonen (en om de opium) en in Luang Nam Tha vielen we met onze neus in de boter: er was net een cultureel festival gaande dat eens in
de drie jaar wordt gehouden. Naast veel bier en laolao waren er spelletjes en muziek en volksdansen. Ja en natuurlijk klederdracht, maar daar loopt iedereen doordeweeks ook al in. We bezochten nog wat van die dorpjes, sommige hadden geweldige klederdrachten, sommige vrouwen hadden een vermogen aan franse francjes op hun hoeden genaaid. De euro was er nog niet echt populair. (O ja Albert: we kwamen een Duitse tegen die oiros (!) had, en we hebben we 2euro-munt naast de 10 Baht van Thailand gelegd(20eurocent waard) en inderdaad: ze zijn identiek ! Dus drie keer raden wat wij volgende week in Thailand gaan doen.....)
In Luang Prabang hebben we nog effe cultureel verantwoord gedaan, en terug naar Vientiane. De enige reden daarvoor is eigenlijk de warme (!) douche die we hier op de heenweg hadden. En Nijmegen, de dollars die we van jullie hebben gekregen vinden hier een mooie bestemming : de laatste pitchers Beerlao worden ervan gehaald!
Na zes weken kalm aan een beetje hangen in Laos zetten we nu de eindsprint in. Als een speer (alweer) naar Bangkok, zaken doen, en dan nog eventjes naar het strand in Thailand (zoals het hoort) en Maleisie doorscheuren en we hopen rond half maart de oversteek te maken naar Indonesie, maar voor die tijd horen jullie nog volop van ons.
Tot schrijvens maar weer,
groetjes van Menno en Mieke.
pagina