เขาพระสุเมรุเป็นหลักโลก

ทิ่มกลางห้างสรรพสินค้า

วานิชธนกรคือสักกะ

ทวยเทพเที่ยวเหาะด้วยเหมาะใจ

ภูษาผ้าทรงแต่งองค์ไล้

เหาะเลื่อนเคลื่อนผ่านอาหารทิพย์

มุมโน้นต้นกัลปพฤกษ์

แจ้งเลขเอกสิทธิ์อิสรา

บัดเดี๋ยวหัสนัยใกล้โสณ๊

โทรสรรพรับส่งถึงองค์พลัน

คือนรกนกหนูซูเปอร์มาเก็ต

ทั้งผักทั้งเนื้อรอเชื้อเพลิง

เลือกเสาะเลือกหาภักษาหาร

เปี่ยมทุนหนุนค่าองคพายพ

ออกห้างย่างเท้าเอ๋ยชาวฟ้า

รถเมล์ - รถเก๋งต่างเร่งรัด

ตราบพระสุเมรุไม่เอนโยก

ต่างอยู่ร่วมยุคอยู่ทุกวัน

-00000-

ดิสนีย์แลนด์อุปโลกน์ดังโตรกผา

ลดชั้นหลั่นมาเมฆาลัย

ทรัพย์คือสรณะแห่งสมัย

บันไดช่วยเลื่อนบ้างเคลื่อนลิฟท์

ฟากฟ้าสุราลัยชวนให้จิบ

ค่อยหยิบสุพรรณบัตรจากหัตถ์มา

นึกพลางอ้างบัตรจากหัตถา

สรรพสิ่งยิ่งค่าก็มาคัล

เข่นบัณเฑาว์เคาะตีที่เบื้องบั้น

ให้ภาพสวรรค์พอบันเทิง

กุ้งปูหมูเป็ดระเห็จเถิง

เยือหนาวราวเพิ่งน้ำเจิ่งภพ

จอมเขาจักรวาลไพศาลระบบ

สยบวิถีโลกียวัตร

กรุงเทพอนาถาประสาสัตว์

ออกไปแออัดยัดโลกันตร์

บริโภคนิยมไม่เคยยั่น

แต่เหมือนต่างกัลป์ต่างชั้นฟ้า