Ο Τρωικός ο πόλεμος είχε αφορμή τον κώλο
και όσα λέει ο Ομηρος γνωστά στον κόσμο όλο.
Ο κώλος και όχι το μουνί υπήρξε η αιτία
και προς απόδειξη αυτού ιδού η ιστορία:

Τον Πάρη γιο του Πρίαμου νέο πολύ ωραίο
που όπως λέν'οι ιστορικοί κωλομπαρά σπουδαίο.
Τυχαία φιλοξένησε κάποια φορά στη Σπάρτη
ο βασιλιάς Μενέλαος στο μέγα του παλάτι.

 Είχ'όμως ο Μενέλαος εν'ανιψιό ωραίο
με κώλο ολοστρόγγυλο, κι έγινε το μοιραίο.
Ο Πάρης ο κωλομπαράς σαν είδε αυτό τον κώλο
τον τορνευτό, το σπάνιο διά τον κόσμον όλο.

 Τη νύχτα εσηκώθηκε και πήγε στο κρεβάτι
κι οχτώ φορές τον γάμησε με καύλα και ραχάτι.
Κατά κακή του σύμπτωση να σου και η Ελένη
βλέπει την τρομερή ψωλή την τριπλοκαυλωμένη
και όπως ήταν φυσικό εκαύλωσε πολύ
και σκέφτηκε του Πάριδος να φάει την ψωλή.

 Την άλλη μέρα ο άνδρας της σαν πήγε για κυνήγι
αυτή τα πλούσια τα βυζιά με τέχνη τα ανοίγει.
Στου Πάρη πάει την σκηνή, τάχα να τον ξυπνήσει
μ'αυτός ευθύς κατάλαβε πως γύρευε γαμήσι.

 Και η Ελένη στήθηκε να φάει τον ψώλο όλο
και ο Πάρης την εξέσκισε τη γάμησε απ'τον κώλο.
Μα σαν η τρομερή ψωλή στον κώλο της εχώθει
την έσκισε κι ο κώλος της με το μουνί ενωθεί.

 Εις την κατάσταση αυτή δεν ήταν δυναμένη
να ζεί με τον Μενέλαο η κωλογαμημένη,
τον Πάρη ακολούθησε και φύγαν για την Τροία
και κει πλέον ελεύθερα γαμιέται η αχρεία.

 Τσιμπούκια και εξηνταεννιά, ψαλίδια, πλακομούνια
στενάζει ο τόπος και βογγούν, βογγούν τα κορφοβούνια.
Ολημερίς κι ολονυχτίς γεύεται και γαμιέται
και τώρα πια το κέρατο τ'ανδρός της δε μετριέται.

 Στη Σπάρτη ο Μενέλαος ζεί πλέον σαν χαμένος
περίλυπος μονολογεί και λέει απελπισμένος.
"Πούτσα μου πως κατάντησες εσύ σε τέτοιο χάλι
που όταν μύριζες μουνί γινόσουνα μεγάλη.
Αγρίευες και θερίευες, γινόσουν άνω κάτω
και ξέσκιζες της καθεμίας τον μούνο και τον πάτο.
Τώρα κλεισμένη στο βρακί δε μου ζητάς παιχνίδια
κάθεσαι κι αναπαύεσαι στα ένδοξα σου αρχίδια".

 Μα κάποτε σκεφτήκανε όλοι οι Βασιλιάδες
και βρήκαν λύση τολμηρή για άντρες Πουτσαράδες.
Αποφασίσανε λοιπόν, πόλεμο με την Τροία
μα κει δυσκολευτήκανε ως λέει κι η ιστορία...