by ko 2000 pee

บทที่ ๑๒ สงเคราะห์บุตรธิดา

พ่อแม่ เมื่อให้กำเนิดบุตรธิดา คือ
ลูก ๆ ขึ้นมาแล้ว ย่อมมีความรักเป็นดุจดวงตาดวงใจ
ไม่ต้องการให้ลูกเป็นคนชั่วมีชีวิตวิบัติ
แต่ต้องการให้เป็นคนดีมีความเจริญรุ่งเรือง
ประสพผลสำเร็จในชีวิต
จึงต้องสงเคราะห์ลูก ๆ ในทุก ๆ อย่าง
ด้วยการตั้งตนให้อยู่ในหลักธรรมของศาสนา
ประพฤติในหลักธรรมนั้นเป็นตัวอย่างก่อนแล้ว
อบรมสั่งสอนลูก ๆ ด้วยหลักธรรมนั้นเช่นเดียวกัน
มีเวลาให้ความใกล้ชิดสนิทสนมกับลูก
แสดงความรักลูกทุกคนเสมอเหมือนกันเสมอต้นเสมอปลาย
พูดกับลูกด้วยคำที่สุภาพตามหลักภาษา
ให้ความคิด ชี้ให้เห็นโทษของความชั่ว
แล้วห้ามและป้องกันมิให้ลูกประพฤติชั่ว
แนะนำให้รู้จักความดี ส่งเสริมให้ปฏิบัติตนอยู่ในความดีนั้น
ขวนขวายให้ลูกได้ศึกษาเล่าเรียน เพื่อให้มีวิชาความรู้มาก ๆ
สำหรับใช้ในการประกอบอาชีพโดยไม่ลำบากในอนาคต
เมื่อลูก ๆ เติบโตเป็นผู้ใหญ่พอจะมีคู่ครองได้แล้ว
ก็ช่วยเป็นธุระจัดหาหญิงหรือชายผู้สมควร
ให้แก่ลูกชายลูกหญิง ตามความยินยอมพร้อมใจ
พร้อมกับมอบทรัพย์สมบัติให้สำหรับใช้จ่ายในการครองเรือน
แม้ด้วยเหตุเบื้องต้นเท่านี้ ก็จะเป็นเหตุให้ลูก ๆ
เกิดสำนึกถึงความดีของพ่อแม่แล้วทำตอบแทนในคุณความดีนั้น