ไม่ประมาทในกิจทุกอย่าง
ปกแรก l บทนำ l
บทที่ ๑ l บทที่ ๒ l บทที่ ๓ l บทที่ ๔ l บทที่ ๕ l บทที่ ๖ l บทที่ ๗ l บทที่ ๘ l บทที่ ๙ l บทที่ ๑๐ l
บทที่ ๑๑ l บทที่ ๑๒ l บทที่ ๑๓ l บทที่ ๑๔ l บทที่ ๑๕ l บทที่ ๑๖ l บทที่ ๑๗ l บทที่ ๑๘ l บทที่ ๑๙ l บทที่ ๒๐ l
บทที่ ๒๑ l บทที่ ๒๒ l บทที่ ๒๓ l บทที่ ๒๔ l บทที่ ๒๕ l บทที่ ๒๖ l บทที่ ๒๗ l บทที่ ๒๘ l บทที่ ๒๙ l บทที่ ๓๐ l
บทที่ ๓๑ l บทที่ ๓๒ l บทที่ ๓๓ l บทที่ ๓๔ l บทที่ ๓๕ l บทที่ ๓๖ l บทที่ ๓๗ l บทที่ ๓๘ l บทที่ ๓๙ l บทที่ ๔๐ l

บทที่ ๒๑ ไม่ประมาทในกิจทุกอย่าง


ประโยชน์ในปัจจุบัน ประโยชน์ในอนาคต และความสุขอันไพบูลย์
ที่คนเราจะพึงได้รับนั้น จะเกิดมีได้ก็เพราะการดำเนินชีวิตถูกต้อง
ไม่ผิดพลาด คือไม่ตกอยู่ในความประมาท
ไม่ปล่อยกายปล่อยใจให้เป็นไปในเรื่องทุจริต
แต่ส่งเสริมให้มีการประกอบในเรื่องสุจริต
เป็นความดี เป็นกุศลธรรม ทำด้วยความเคารพ
ทำให้ติดต่อเนื่องกันไป ทำโดยไม่หยุด
ให้เป็นไปสม่ำเสมอ ไม่ย่อหย่อน ไม่ท้อถอย
มีความพอใจขยันหมั่นเพียรในกิจทุกอย่างที่จำเป็นต้องทำ
และที่สมควรจะทำ คือเป็นผู้ไม่ประมาท ระวังรักษาใจด้วยสติ
ให้มั่นคงอยู่ในกายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต
และในความเห็นที่ถูกต้อง ไม่ปล่อยให้ความโลภ
ความโกรธ ความหลง เข้ามาครอบงำ เมื่อเป็นเช่นนี้
ย่อมมีความมั่นคง รู้ตัวอยู่เสมอ มีความคิด
มีความปราถนาดี มีความตั้งใจที่จะทำดี
ทำกิจที่เป็นประโยชน์ที่บันดาลความสุข
ผิดกับคนประมาทซึ่งเป็นเหมือนคนตายแล้ว
เพราะไม่มีความรู้สึกนึกคิดใด ๆ ทั้งสิ้น
ความไม่ประมาทจึงเป็นยอดธรรม
อำนวยประโยชน์ทุกอย่างให้ได้




songkran2000@chaiyo.com