ไม่ประมาทในกิจทุกอย่าง
ปกแรก l
บทนำ l
บทที่ ๑ l
บทที่ ๒ l
บทที่ ๓ l
บทที่ ๔ l
บทที่ ๕ l
บทที่ ๖ l
บทที่ ๗ l
บทที่ ๘ l
บทที่ ๙ l
บทที่ ๑๐ l
บทที่ ๑๑ l
บทที่ ๑๒ l
บทที่ ๑๓ l
บทที่ ๑๔ l
บทที่ ๑๕ l
บทที่ ๑๖ l
บทที่ ๑๗ l
บทที่ ๑๘ l
บทที่ ๑๙ l
บทที่ ๒๐ l
บทที่ ๒๑ l
บทที่ ๒๒ l
บทที่ ๒๓ l
บทที่ ๒๔ l
บทที่ ๒๕ l
บทที่ ๒๖ l
บทที่ ๒๗ l
บทที่ ๒๘ l
บทที่ ๒๙ l
บทที่ ๓๐ l
บทที่ ๓๑ l
บทที่ ๓๒ l
บทที่ ๓๓ l
บทที่ ๓๔ l
บทที่ ๓๕ l
บทที่ ๓๖ l
บทที่ ๓๗ l
บทที่ ๓๘ l
บทที่ ๓๙ l
บทที่ ๔๐ l
บทที่ ๒๑ ไม่ประมาทในกิจทุกอย่าง
ประโยชน์ในปัจจุบัน ประโยชน์ในอนาคต และความสุขอันไพบูลย์
ที่คนเราจะพึงได้รับนั้น จะเกิดมีได้ก็เพราะการดำเนินชีวิตถูกต้อง
ไม่ผิดพลาด คือไม่ตกอยู่ในความประมาท
ไม่ปล่อยกายปล่อยใจให้เป็นไปในเรื่องทุจริต
แต่ส่งเสริมให้มีการประกอบในเรื่องสุจริต
เป็นความดี เป็นกุศลธรรม ทำด้วยความเคารพ
ทำให้ติดต่อเนื่องกันไป ทำโดยไม่หยุด
ให้เป็นไปสม่ำเสมอ ไม่ย่อหย่อน ไม่ท้อถอย
มีความพอใจขยันหมั่นเพียรในกิจทุกอย่างที่จำเป็นต้องทำ
และที่สมควรจะทำ คือเป็นผู้ไม่ประมาท ระวังรักษาใจด้วยสติ
ให้มั่นคงอยู่ในกายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต
และในความเห็นที่ถูกต้อง ไม่ปล่อยให้ความโลภ
ความโกรธ ความหลง เข้ามาครอบงำ เมื่อเป็นเช่นนี้
ย่อมมีความมั่นคง รู้ตัวอยู่เสมอ มีความคิด
มีความปราถนาดี มีความตั้งใจที่จะทำดี
ทำกิจที่เป็นประโยชน์ที่บันดาลความสุข
ผิดกับคนประมาทซึ่งเป็นเหมือนคนตายแล้ว
เพราะไม่มีความรู้สึกนึกคิดใด ๆ ทั้งสิ้น
ความไม่ประมาทจึงเป็นยอดธรรม
อำนวยประโยชน์ทุกอย่างให้ได้
songkran2000@chaiyo.com