ช่วยสงเคราะห์ญาติ
ปกแรก l
บทนำ l
บทที่ ๑ l
บทที่ ๒ l
บทที่ ๓ l
บทที่ ๔ l
บทที่ ๕ l
บทที่ ๖ l
บทที่ ๗ l
บทที่ ๘ l
บทที่ ๙ l
บทที่ ๑๐ l
บทที่ ๑๑ l
บทที่ ๑๒ l
บทที่ ๑๓ l
บทที่ ๑๔ l
บทที่ ๑๕ l
บทที่ ๑๖ l
บทที่ ๑๗ l
บทที่ ๑๘ l
บทที่ ๑๙ l
บทที่ ๒๐ l
บทที่ ๒๑ l
บทที่ ๒๒ l
บทที่ ๒๓ l
บทที่ ๒๔ l
บทที่ ๒๕ l
บทที่ ๒๖ l
บทที่ ๒๗ l
บทที่ ๒๘ l
บทที่ ๒๙ l
บทที่ ๓๐ l
บทที่ ๓๑ l
บทที่ ๓๒ l
บทที่ ๓๓ l
บทที่ ๓๔ l
บทที่ ๓๕ l
บทที่ ๓๖ l
บทที่ ๓๗ l
บทที่ ๓๘ l
บทที่ ๓๙ l
บทที่ ๔๐ l
บทที่ ๑๗ ช่วยสงเคราะห์ญาติ
คนผู้เกิดมาร่วมตระกูลเดียวกัน ในครอบครัวเดียวกัน
สืบเชื้อสายต่อกันตามลำดับ นับตั้งแต่
ปู่ ย่า ตา ยาย พ่อ แม่ ลูก หลาน จัดเป็นญาติกันโดยเชื้อสาย
แต่คนแม้มิใช่ญาติอย่างนี้ เป็นเพื่อนบ้านใกลเรือนเคียงกัน
มีความนับถือกัน ประพฤติความดีต่อกัน ก็นับเป็นญาติกันได้
โดยความเกี่ยวเนื่องกัน จึงถือได้ว่าแต่ละคนเป็นญาติของกันและกัน
ตามปกติทุกคนมีหน้าที่และอาชีพที่ต้องทำเป็นของแต่ละคน
ต่าง ๆ กัน แต่เมื่อเกิดเหตุสำคัญแก่คนผู้เป็นญาติ
ต้องการความช่วยเหลือ เช่น ญาติขาดแคลนทรัพย์สำหรับใช้จ่าย
เพราะมีอุบัติเหตุถูกไฟไหม้ ถูกขโมยแย่งชิงทรัพย์ไป
ไม่มีอาหารกิน ไม่มีเสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มใช้ มีโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียน
ไม่สามารถรักษาด้วยตัวเองได้ มีปัญหา มีความทุกข์ทางใจ
มาขอความช่วยเหลือ ก็ควรให้การช่วยเหลือแก่ญาติผู้มาหาตามสมควรช่วยได้
เพราะการสงเคราะห์ญาติอย่างใด ๆ ก็ตาม
ย่อมช่วยให้ญาติได้พ้นจากความทุกข์กาย ทุกข์ใจ ย่อมได้รับความรัก
ความนับถือจากญาติ เป็นการผูกมัดใจญาติไว้ได้
เป็นเหตุได้พบความสุขแห่งชีวิตอย่างหนึ่ง

songkran2000@chaiyo.com
