มีความเคารพ
ปกแรก l
บทนำ l
บทที่ ๑ l
บทที่ ๒ l
บทที่ ๓ l
บทที่ ๔ l
บทที่ ๕ l
บทที่ ๖ l
บทที่ ๗ l
บทที่ ๘ l
บทที่ ๙ l
บทที่ ๑๐ l
บทที่ ๑๑ l
บทที่ ๑๒ l
บทที่ ๑๓ l
บทที่ ๑๔ l
บทที่ ๑๕ l
บทที่ ๑๖ l
บทที่ ๑๗ l
บทที่ ๑๘ l
บทที่ ๑๙ l
บทที่ ๒๐ l
บทที่ ๒๑ l
บทที่ ๒๒ l
บทที่ ๒๓ l
บทที่ ๒๔ l
บทที่ ๒๕ l
บทที่ ๒๖ l
บทที่ ๒๗ l
บทที่ ๒๘ l
บทที่ ๒๙ l
บทที่ ๓๐ l
บทที่ ๓๑ l
บทที่ ๓๒ l
บทที่ ๓๓ l
บทที่ ๓๔ l
บทที่ ๓๕ l
บทที่ ๓๖ l
บทที่ ๓๗ l
บทที่ ๓๘ l
บทที่ ๓๙ l
บทที่ ๔๐ l
บทที่ ๒๒ มีความเคารพ
เพราะเหตุที่คนเราอยู่รวมกันเป็นคณะ เป็นสังคมใหญ่
แต่ละคนมีอัธยาศัยดีมากน้อยต่างกัน
การมีความถือตัวไม่ยอมรับความคิดเห็นของคนอื่น
ไม่อ่อนน้อมแก่ใคร ๆ นับเป็นอุปสรรคสำคัญในการดำรงชีวิต
หากมีการยอมรับความถูกต้องความดีของคนอื่นบ้าง
ก็จะได้รับความสุขความเจริญมากกว่าความเป็นอยู่ที่ผ่านมา
ในครอบครัว ลูก ๆ ต้องให้ความเคารพพ่อแม่
น้องให้ความเคารพพี่ ในสถาบันการศึกษา
ศึกย์ต้องให้ความเคารพครูอาจารย์
และเคารพระเบียบวินัยที่วางไว้
ในที่ทำงานผู้น้อยต้องให้ความเคารพผู้ใหญ่ผู้บังคับบัญชาตามลำดับ
และเคารพปฏิบัติตามระเบียบของหน่วยงาน
ในฐานะประชาชนในประเทศชาติ
ต้องเคารพกฎหมายรัฐธรรมนูญที่วางไว้
ในฐานะที่เป็นเพื่อนมนุษย์เหมือนกันกับคนอื่น
ต้องให้ความเคารพในสิทธิเสรีของผู้อื่นเท่าเทียมกับตน
ในฐานะของศาสนิกชนต้องมีความเคารพในหลักปฏิบัติของศาสนา
ไม่ไปเคารพบูชาเซ่นสรวงสิ่งที่ไร้สาระอื่น ๆ
การมีความเคารพเป็นไปตามความเหมาะสมนั้น
เป็นเหตุให้เกิดความสุขความเจริญ
เพราะผู้น้อยก็เป็นที่รักของผู้ใหญ่
ผู้ใหญ่ก็เป็นที่เคารพนับถือของผู้น้อย
ต่างคนต่างรักใคร่สนิทสนมกัน
ผลดีที่สุดนั้นก็เกิดมีแก่ตัวเองเป็นสำคัญ
songkran2000@chaiyo.com