มีความเคารพ
ปกแรก l บทนำ l
บทที่ ๑ l บทที่ ๒ l บทที่ ๓ l บทที่ ๔ l บทที่ ๕ l บทที่ ๖ l บทที่ ๗ l บทที่ ๘ l บทที่ ๙ l บทที่ ๑๐ l
บทที่ ๑๑ l บทที่ ๑๒ l บทที่ ๑๓ l บทที่ ๑๔ l บทที่ ๑๕ l บทที่ ๑๖ l บทที่ ๑๗ l บทที่ ๑๘ l บทที่ ๑๙ l บทที่ ๒๐ l
บทที่ ๒๑ l บทที่ ๒๒ l บทที่ ๒๓ l บทที่ ๒๔ l บทที่ ๒๕ l บทที่ ๒๖ l บทที่ ๒๗ l บทที่ ๒๘ l บทที่ ๒๙ l บทที่ ๓๐ l
บทที่ ๓๑ l บทที่ ๓๒ l บทที่ ๓๓ l บทที่ ๓๔ l บทที่ ๓๕ l บทที่ ๓๖ l บทที่ ๓๗ l บทที่ ๓๘ l บทที่ ๓๙ l บทที่ ๔๐ l

บทที่ ๒๒ มีความเคารพ


เพราะเหตุที่คนเราอยู่รวมกันเป็นคณะ เป็นสังคมใหญ่
แต่ละคนมีอัธยาศัยดีมากน้อยต่างกัน
การมีความถือตัวไม่ยอมรับความคิดเห็นของคนอื่น
ไม่อ่อนน้อมแก่ใคร ๆ นับเป็นอุปสรรคสำคัญในการดำรงชีวิต
หากมีการยอมรับความถูกต้องความดีของคนอื่นบ้าง
ก็จะได้รับความสุขความเจริญมากกว่าความเป็นอยู่ที่ผ่านมา
ในครอบครัว ลูก ๆ ต้องให้ความเคารพพ่อแม่
น้องให้ความเคารพพี่ ในสถาบันการศึกษา
ศึกย์ต้องให้ความเคารพครูอาจารย์
และเคารพระเบียบวินัยที่วางไว้
ในที่ทำงานผู้น้อยต้องให้ความเคารพผู้ใหญ่ผู้บังคับบัญชาตามลำดับ
และเคารพปฏิบัติตามระเบียบของหน่วยงาน
ในฐานะประชาชนในประเทศชาติ
ต้องเคารพกฎหมายรัฐธรรมนูญที่วางไว้
ในฐานะที่เป็นเพื่อนมนุษย์เหมือนกันกับคนอื่น
ต้องให้ความเคารพในสิทธิเสรีของผู้อื่นเท่าเทียมกับตน
ในฐานะของศาสนิกชนต้องมีความเคารพในหลักปฏิบัติของศาสนา
ไม่ไปเคารพบูชาเซ่นสรวงสิ่งที่ไร้สาระอื่น ๆ

การมีความเคารพเป็นไปตามความเหมาะสมนั้น
เป็นเหตุให้เกิดความสุขความเจริญ
เพราะผู้น้อยก็เป็นที่รักของผู้ใหญ่
ผู้ใหญ่ก็เป็นที่เคารพนับถือของผู้น้อย
ต่างคนต่างรักใคร่สนิทสนมกัน
ผลดีที่สุดนั้นก็เกิดมีแก่ตัวเองเป็นสำคัญ



songkran2000@chaiyo.com