ประพฤติถ่อมตน
ปกแรก l
บทนำ l
บทที่ ๑ l
บทที่ ๒ l
บทที่ ๓ l
บทที่ ๔ l
บทที่ ๕ l
บทที่ ๖ l
บทที่ ๗ l
บทที่ ๘ l
บทที่ ๙ l
บทที่ ๑๐ l
บทที่ ๑๑ l
บทที่ ๑๒ l
บทที่ ๑๓ l
บทที่ ๑๔ l
บทที่ ๑๕ l
บทที่ ๑๖ l
บทที่ ๑๗ l
บทที่ ๑๘ l
บทที่ ๑๙ l
บทที่ ๒๐ l
บทที่ ๒๑ l
บทที่ ๒๒ l
บทที่ ๒๓ l
บทที่ ๒๔ l
บทที่ ๒๕ l
บทที่ ๒๖ l
บทที่ ๒๗ l
บทที่ ๒๘ l
บทที่ ๒๙ l
บทที่ ๓๐ l
บทที่ ๓๑ l
บทที่ ๓๒ l
บทที่ ๓๓ l
บทที่ ๓๔ l
บทที่ ๓๕ l
บทที่ ๓๖ l
บทที่ ๓๗ l
บทที่ ๓๘ l
บทที่ ๓๙ l
บทที่ ๔๐ l
บทที่ ๒๓ ประพฤติถ่อมตน
คนที่มีมานะความถือตัว เพราะมีความคิดว่า
เรามีความบริบูรณ์ด้วยชาติกำเนิด
เกิดในตระกูลสูง มีทรัพย์มาก มีความถือตัวจัด
ไม่อ่อนน้อมต่อใคร ๆ จึงมักเผลอตัวดูหมิ่นคนอื่น
ตลอดจนถึงญาติของตัวเอง เพราะความกระด้างถือตัวเช่นนี้
จึงไม่มีใครให้ความรักความนับถืออย่างจริงจัง
เป็นเหมือนลูกโป่งที่พองขึ้นด้วยลม แต่ข้างในว่างเปล่า
ไม่มีน้ำหนัก เป็นเหตุแห่งความเสื่อมหลาย ๆ อย่าง
เป็นเหตุแห่งความพินาศ เป็นทางเสื่อมเสียชื่อเสียง
อาจจะได้รับความทุกข์ถึงตายได้
แต่คนผู้มีใจอ่อนน้อม ประพฤติถ่อมตนแก่ทุก ๆ คนตามสมควร
ให้ความยกย่องนับถือ ไม่ดูถูกดูหมิ่น ไม่มีความกระด้างถือตัว
เหมือนงูพิษที่ไม่มีเขี้ยว มีวาจาไพเราะอ่อนหวาน
กับคนแม้มิใช่ญาติที่สมควรกล่าวได้ ตามความนิยมเช่นว่า
คุณพ่อ คุณแม่ พี่สาว มีวาจาที่นุ่มนวลละมุนละม่อม
นำมาซึ่งความบันเทิงใจไม่มีโทษ ประกอบด้วยคุณอันละเอียด
ความประพฤติถ่อมตน แต่มิใช่ความอ่อนแอ
เหมือนไม้อ้อลู่ตามลม เช่นนี้
เป็นเหตุได้รับความสุขแห่งชีวิตอย่างหนึ่ง
songkran2000@chaiyo.com