ประพฤติถ่อมตน
ปกแรก l บทนำ l
บทที่ ๑ l บทที่ ๒ l บทที่ ๓ l บทที่ ๔ l บทที่ ๕ l บทที่ ๖ l บทที่ ๗ l บทที่ ๘ l บทที่ ๙ l บทที่ ๑๐ l
บทที่ ๑๑ l บทที่ ๑๒ l บทที่ ๑๓ l บทที่ ๑๔ l บทที่ ๑๕ l บทที่ ๑๖ l บทที่ ๑๗ l บทที่ ๑๘ l บทที่ ๑๙ l บทที่ ๒๐ l
บทที่ ๒๑ l บทที่ ๒๒ l บทที่ ๒๓ l บทที่ ๒๔ l บทที่ ๒๕ l บทที่ ๒๖ l บทที่ ๒๗ l บทที่ ๒๘ l บทที่ ๒๙ l บทที่ ๓๐ l
บทที่ ๓๑ l บทที่ ๓๒ l บทที่ ๓๓ l บทที่ ๓๔ l บทที่ ๓๕ l บทที่ ๓๖ l บทที่ ๓๗ l บทที่ ๓๘ l บทที่ ๓๙ l บทที่ ๔๐ l

บทที่ ๒๓ ประพฤติถ่อมตน


คนที่มีมานะความถือตัว เพราะมีความคิดว่า
เรามีความบริบูรณ์ด้วยชาติกำเนิด
เกิดในตระกูลสูง มีทรัพย์มาก มีความถือตัวจัด
ไม่อ่อนน้อมต่อใคร ๆ จึงมักเผลอตัวดูหมิ่นคนอื่น
ตลอดจนถึงญาติของตัวเอง เพราะความกระด้างถือตัวเช่นนี้
จึงไม่มีใครให้ความรักความนับถืออย่างจริงจัง
เป็นเหมือนลูกโป่งที่พองขึ้นด้วยลม แต่ข้างในว่างเปล่า
ไม่มีน้ำหนัก เป็นเหตุแห่งความเสื่อมหลาย ๆ อย่าง
เป็นเหตุแห่งความพินาศ เป็นทางเสื่อมเสียชื่อเสียง
อาจจะได้รับความทุกข์ถึงตายได้

แต่คนผู้มีใจอ่อนน้อม ประพฤติถ่อมตนแก่ทุก ๆ คนตามสมควร
ให้ความยกย่องนับถือ ไม่ดูถูกดูหมิ่น ไม่มีความกระด้างถือตัว
เหมือนงูพิษที่ไม่มีเขี้ยว มีวาจาไพเราะอ่อนหวาน
กับคนแม้มิใช่ญาติที่สมควรกล่าวได้ ตามความนิยมเช่นว่า
คุณพ่อ คุณแม่ พี่สาว มีวาจาที่นุ่มนวลละมุนละม่อม
นำมาซึ่งความบันเทิงใจไม่มีโทษ ประกอบด้วยคุณอันละเอียด

ความประพฤติถ่อมตน แต่มิใช่ความอ่อนแอ
เหมือนไม้อ้อลู่ตามลม เช่นนี้
เป็นเหตุได้รับความสุขแห่งชีวิตอย่างหนึ่ง




songkran2000@chaiyo.com